บทที่ 20

โรแนนค่อยๆ ตื่นขึ้น สัมผัสได้ถึงความเย็นของผืนหญ้าที่แนบผิว เศษเสี้ยวจางๆ ของเสื้อคลุมของดิมิทรียังคงพาดอยู่บนร่าง เสื้อผ้าของเขาหลุดลุ่ย ร่างกายเจ็บระบมในหลายแห่งที่ยังคงปวดร้าวด้วยความทรงจำถึงสิ่งที่เกิดขึ้น... สิ่งที่เขาถูกบังคับให้ทำ

เขาลุกขึ้นนั่งพร้อมกับสูดหายใจเข้าลึกอย่างแรง อาการวิงเวียนศี...